Quen non xime?

Rosalía de Castro, 1837 - 1885

Luz e progreso en todas partes..., pero

as dudas nos corazós,

e bágoas que un non sabe por qué corren,

e dores que un non sabe por qué son.

Outro cantar, din, cansados

deste estribilo, os que chegando van

nunha nova fornada, e que andan cegos

buscando o que inda non hai.

Triste é o cantar que cantamos,

mais qué fazcer si outro melhor non hai?

Moita luz deslumbra os ollos,

causa inquietude o moito desear.

Cando unha peste arrebata

homes tras homes, non hai máis

que enterrar depresa os mortos,

baixala frente e esperar

que pasen as correntes apestadas...

Que pasen..., que outras virán!